Mevsimsiz Şiir Bu !
Düştün gecelerime
Zorladım toprağı Gelincikler ektim Yollarna Gözyaşlarımla büyüyor şimdi Tomurcuğa geçmeden gel Desem de Alev alev yaprakları Sana kucak açtılar Gelinciğin taçlarından Taç yaptım saçlarına Beş haziran’lardan sonra Evlenecektik ya Sen gelmeyince Kankırmızı kesildiler Yazdım ben Deli gecelerimde Mevsimsiz şiir bu ! Krlangıçlar da göç etmişti Yapraklar da hazan rengine Bürünmüştü Gelinciklenirim ben Sen düşünce gecelerden Gözlerime! Oya Gedik Şiir mahzenimden! Eskişehir gecelerimde. |