sükûna mesken-farklı gölge oyunlarının kucağında belki haddinden çok belki az bir zaman sonra- telâşsız bir dokunuş çekip alır... ve sıyrılır düşünün karanlık geçitlerinde korkunun eşiğinden bir ateş geçer derininden ve yağmur... cemre düşer toprağına ipek olup serer kendini yollarına dinler sesini ta yüreğinde ve sakınır ökse kuşunu kendi budağından dönüp, suretini toplar ki; dağılmış sırrı gibi kat kat şafakmış! ne önemi var değil mi ki;sükûna mesken yâr /ea/ |
şimdi tüm şiirleriini okuma zamanı...
kaleminize sağlık...