Şizofreni
Uzun geceler gelir geçer sabahlardan ve
sayamadığın heceler sıralanır, bir bir dudaklarında. Dudakların ateş hem dudakların kan! Bilemezsin gözlerin kaç kez aynı noktalardan geçer, hüznün karanlığını resmettiğin duvarlarda ki; Duvarlar yüksek hem duvarlar yaman... Ellerin uzanır boşluklara titreyerek. Ellerin korku, ellerin ürkek. Hiçlik gelir dikilir karşına kocaman... Ve kimbilir kaç sessiz çığlık dağılıp gider baktığın aynalarda bilsen; aynalar boş hem aynalar yalan... Bülent Öztürk |