düşür hükmedemediğin suretini
düşür suçsuz , günahsız zencefil kokan akşamlarını..


kartonları boyuyor gözyaşlarım
küçükken alırdım ellerime,
yorulurdum belki
ağlanan düşlerim olurdu , sevemezdim bir türlü

şimdi üşüyorsak / beraber
ki benim sensizliğimdendir
ve tek başıma ağlıyorsam bir köşede
ki senin sessizliğindendir..


ilk yazını anımsıyor deli çağım
uzak bekleyişler dolanıyor kapımda
pervane oluyorlar
alıp götürmek için,bu nasıl bir çaba?


bakır renkli öfkeleri örtüyorum üzerine
kuru gürültülere tıkıyorum kalbimi
biraz nostaljik şebnemler estiriyorum başında
asude bir dokunuşu hükmediyor zaman
yosunları ezberliyor maviler
ardı arkası kesilmiyor çığlıkların
avuçlarımdan okunuyor çizgiler
çıldırıyorum!

ve anlıyorum gözlerini kapatmandan
diri diri aşıklığını
parmak uçlarının soğukluğuna anlam veriyorum artık
yüzüme boyanan al rengi tanıyorum şimdi

şimdi yok kinim
Rumelihisarı görmemişliğim
adı yokmuş gibi
üzerime döküyor vaftizi
suyum soğuk şimdi..

altı üstü delilik işte
aşk
çıldırışların takibinde..