SelviTeslim olmuş yatar cihan dibinde Dik durursun bu ne, gurur be selvi Bülbüllerin lebi, daim lebinde İhtişamın bir gün, kurur be selvi. İbret almaz mısın olan bitenden Padişahken zelil olup yitenden Köklerine saran akça kefenden Seni arar ölüm, bulur be selvi. Hâlbuki hazana yurttur otağın İnadına daim yeşil yaprağın Kavi dişli bir aç kurttur toprağın Sana da musallat, olur be selvi. Bu ne yüce sabır sebat sendeki Yakındaki belki gelir Çin’de ki Ayağın altında cansız indeki Hazanı sana da, solur be selvi. Ne fırtına ne de bora yıldırır Azrail’in kim bilir ne çıldırır O da bir gün sana kazan kaldırır Ensenin köküne, vurur be selvi. Hem ağlayan hem de gülen görürsün Ve yinede dimdik durur yürürsün Geç de olsa ölür sen de çürürsün Ecel gelir elbet, durur be selvi… Garibi-Salih Yıldız…….23.09.2009 |