Umutsuzdu, yalnızdı
bir sonbahar yağmurunda
tepeden tırnağa sırılsıklamdı
teni çatlayan nar gibiydi,
kan damlayan gözyaşları
yol gözlüyor içtenliğe.


Uzun kirpiklerini gördüm
sonra tuttuğum ellerini;
taşıyor güzelliğini gecelere
yaktığı bir şevk içinde,
hesabını ödemeden.


Bil ki ben sana yasağım...!
bana sormayın çaresiz halimi,
bilirim hoşuna gitmez çıkmaz sokakların !!!
bu kadar özenme yasak sevişmelere
hangi limana girersen gir
bir rüzgâdır okşayıp geçen.


Ey... benim ateşlerde küllenen onurum
anılarımda ne varsa rüzgâra bırak
bütün denizler dağlar benim olsun
yaksın bağrımı fırtınalar ne çıkar
doya doya yaşamak deği mi aşk?


Sana gizli tuttum utancımı
hadi şimdi sıra senin
mehtap, yıldızlar senin için doğacak
en güzel şiirler senin için okunacak
hangi güllerle gelirsen gel
soldu yazgısı sevdamızın.


Nuri Dağdelen
Özdere-İzmir