BİRAZ ŞEREF ÜSTÜNE
Gördüğü "şer" rüyayı, demek hayra yoruyor,
Şeref onur kiminde, göstermelik duruyor, Kendisini görmeden, başkasına soruyor, Dostuma hakareti, kimliğime sayarım. "Ar-damarı" yırtılmış, diksen dikiş tutmuyor, Nefsine köle olmuş,hiç bir şey avutmuyor, Damarına işlemiş, demekki uyutmuyor, Böyle "namussuzlara" çok evvelden ayar’ım. Hastalıklı beyinle, kontrol dışı bedenin, Duygu fakirliğini, haklı kılan nedenin, Komşusuna kem gözle, bakıp oyun edenin, Acınası haline, bense esef duyarım. Kolaydır savsaklamak, geçiştirmek niyeti, "Kişiseldir" diyerek, küçümsemem nefreti, Bu çığlığı duymalı, paylaşmalı illet’i, Onu yüreğimdeki, baş köşeye koyarım. "Kişiseldir" diyorsun, aşk acısı genel mi, Bütün yaşanılanlar, geçmiş değil güncel mi, Kendi yaşadıkların,tüm evrene bedel mi, Paylaşırım, gocunmam, kuralına uyarım. |
Çok güzel ve anlamlıydı dizeleriniz. Her okuyan kendi payına düşeni almalı şirinizden.
Kutluyorum kaleminizi ve saygılar yüreğinize