yalnızlığa veda hutbesi...
Yalnızlığa bir veda hutbesiydi
yazdığım. okudum her mısra yolum oldu. olmazlarla dolu yolda dolandım dolandırıldım ama yılmadım çünkü yılmamamalıydım... sevgisiz her dakka bana acılar getirdi. kayıpları aradım gecelerce ama bilmezdimki kendimde kayıplardaymışım. mültecisi olduğum bu sırlar alemi atıtor beni yurdundan. kalabalıklar içinde yalnızlık böle olsa gerek.. hey sesimi duyan yok mu! yok işte, yok... suzsuz kuraklıktayım.. samansız bir ahırda karanlık bir odada.. yalnızım, yalnızsınız aslında... dur gitme diye bağırtı duyuyorum.. dur gitme! suret görüyorum bellirsiz. tanıyamadığım bir yüz var karşımda dur gitme! oda gidiyor yavaşca... bir pırıltı ve kendim. aynada suretimi görüyorum. ve gidiyorum... sonsuzluğa doğru. kalabalığa... 22.09.2009 |
dur gitme!
suret görüyorum bellirsiz.
tanıyamadığım bir yüz var karşımda
dur gitme!
oda gidiyor yavaşca...
bir pırıltı ve kendim.
aynada suretimi görüyorum.
ve gidiyorum...
sonsuzluğa doğru.
kalabalığa...
............................
beğenimle
saygımla
şair.