adı yokbazen ardımda üzgün bir ıhlamur ağacı bırakıyorum çiçeklerine gözyaşı düşen ve aşkın sınırsızlığında koyulup demlenen sanki her fincanı akşamın biraz daha koyulan karanlığı sıcacık sulara duyulan özlemse asır gibi biliyorum karanlığı düşürüyorum aydınlığa ve biliyorum gözlerinin yudumladığı her gölge ben den ırak masum bakışlarında durulup demlenen ยçยк: |
üzgün bir ıhlamur ağacı bırakıyorum
çiçeklerine gözyaşı düşen
ve aşkın sınırsızlığında
koyulup demlenen
Güzel bir şiirdi gönülden kopup gelen.
Tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.