Gün ışığını görmüyorum artık!
Mevsimler ölü...
Karmaşalarla dolu şu iklimde
Yaşamsal faaliyetlerim zor bela çekilir...

Sensiz, başka fırtınalarda üşümek istedim
Fırtınalar bir süre sonra çamura bulandı!
O çok sevdiğim ölü sevdalara yenildim
Seninle yaşayacağım hayatı düşlerken,
Bir o kadar takvimlerden darbe yedim!

Kulaklarımda hiç eskimemiş olan şu melodi...
Gönlümde aslında gizliden gizliye sadece sen!
Seni çok özlüyorum can tanem
Seni nefretimle bir başıma bırakıp gittiğin,
Unutmayı düşlediğim,
O yangın gününden beri
Hâlâ ve de hâlâ çok özlüyorum...

Gün ışığına ait hissedemediğim yaralı yanım,
Ebediyete kadar seni anacak
Sende kalacak
Sensiz kaldım diye kendimi,
Sevdiğimi sandıklarımı,
Sevmeyi düşlediklerimi kandıracağım!

Seni canımdan çok seviyorum
Bir o kadar mağrur bir edayla.
Gittin!
Gitmen gerekti,
Bitmeliydin!
Acımasız gidişin bile aşkımı bitiremedi!

Bir kez daha senin için gözyaşı,
Sence değer mi sana ait olan şu sancı?
Aşktan korkuyorum artık
Aşksızlık da çok acı...
Seni anımsatan her şey bir hançer,
Bir saplantı...

Güzelliğine ait birkaç parça bir şey biriktirseydim
Anılarla hoş beş etseydik de öyle gitseydin!
Nefretimi de aldım yüreğime,
Verdi ellerini çaresizlik!
Sonrasında boşluk,
Senin boşluğun!
Senden aldığım kayıtsız şartsız sırf sen mutlu olasın diye,
Sırf senin için boşluk!

Seni özlüyorum can tanem
Kelebekler uçamıyor
Gök kubbe her zamankinden karanlık
Yağmurlar beni temsil ediyor!
Seni özlüyorum sonsuzluğum,
Tek mabedim,
Gizli gözyaşım,
Gerçeğim...

Hançerin batalı beri zaman geçti
Çok hızlı geçti
Yalanlarınla doğrun olmaya çabalayıp
Hiçbir şeyin olamazken
Yalanları sevdim ben!

Gideceğim yolları hiç bilmiyorum artık!
Nasıl olsa hepsi senden ayrı,
Sensizlik dolu,
Gülmeyi beceremiyorum!
En güzel tebessümlerim sende,
Tek gerçeğim;
Yüreğim sende...
Ben yalnız sende kalmış,
Yalanların içinde yuvarlanmışken
Kimseleri sevemiyorum artık!

Dilara AKSOY