İmgelerin sessizliğiİmgelerin sessizliği ürkütüyor beni Biraz sen konuş sevgili Şairliğim on yıl önce çalmıştı kalbimi Biraz sen konuş şiir’im Biraz sen konuş. Yorgunum, cilve yok şaka yok Çileyi dergâha kapattım Gözyaşlarım kapı altında akıyor Bir nefes bir soluk Sen konuş dost. Namaz sessizliğinde yor beni Şiir’im namazını kılıyor Ney..sanki nutku tutulmuş ağlıyor Şiir’imin değişme mevsimi semazen olmuş Ruhum avuçlarım gözlerim hakka yalvarıyor |