ADI YOK GİBİ
Kül tabağında boynu bükük bir sigara izmariti gibi
Bırakıp gittin beni
Kirli çamaşırların(ın) arasına sıkışmış
Eskimiş çoraplar(ın) gibi
Unutup gittin beni

Günlerin suskun cehenneminde
Paslı bir çivi
Dağınık bir yatak gibi
Küçük mutluluklarından bile sağaltılan
Bir dilenci gibi
Kuytuya atılmış bir çift eski postal
Duvarda küflenen bir kartpostal gibi
Artık cevabı yazılmayan
Yetim mektuplar gibi
Zaplar taşırken hırçın koyaklardan
Sahtiyan binlerce şiir gibi
Yüksek ovalı mahmur bir serçe gibi
Bırakıp gittin beni

Çürüyen bir gövde
Eriyen bir mum gibi
Mumun aşkıyla yanan
Pervane gibi
Dokunuşlardan bunalan
Bir fahişe gibi bırakıp gittin beni
Sokak ortasında
Açlıktan nefesi kokan
Kuduz bir it gibi
Geceleri atmlere sığınan
Yurtsuz savaş çocukları gibi
Bir piç gibi bırakıp gittin beni

Tükenmiş ömürler
Çekilmiş kahırlar gibi
Defter aralarında kurutulan yapraklar
Artık harcanan bozuk paralar gibi
Kimin eli kimin neresinde belli olmayan
Hüzünlü bir ülke gibi bırakıp gittin beni