Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık...
Gerçeklere gözlerimizi birbirimizle açtık,
Zorluklara karşı destek alıp savaştık. Hüzün,sevinç ne varsa beraber paylaştık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Sesimizi duymadan rahat uyuyamazdık, Saatlerin ne çabuk geçtiğini anlamazdık, Yine bize dalar yine bize uyanırdık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Beraberken yarını düşünmeden yaşardık. Mutluluğa hasret,karış karış koşardık. Hiç bırakmak istemezcesine sarardık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Dostlarımızdan bile birbirimizi kıskanırdık, Ne kadar kavga etsek yine de barışırdık. Gözlerimize dalar,hayaller kurardık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Birbirimizi dinlemekten asla sıkılmazdık, Şaşırıp da ’bende!’ demekten yorulmazdık. Adeta bir elmanın iki yarısıydık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Uğrumuzda korkmadan ilklerimizi harcadık, Herşeyden kaçıp,birbirimizin omzunda ağladık. Birbirimizden ne çekinir ne de utanırdık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Son sözlerimiz demeye cesaret bulamazdık, Boğazlar düğüm düğüm olur,susardık... Yine de kopmamak için son bir çağre arardık, Biz kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... Biz bir suyduk,mırığa batıp,bulandık... Biz bir balonduk,iplerimizi kopardık... Biz bir dükkandık,kepenkleri kapattık... Biz birer aptaldık,kopamayacağımızı bilerek ayrıldık... akşam gözlü esmer... uuR. |
KOPAMAZ Kİ GÖKYÜZÜ KUZEY YILDIZINDAN VAZGEÇEBILİR Mİ?
KUTLARIM GÜZEL DİZELERİNİ SEVGİYLE KAL................