SEVİYORDUM…
Vaatlerim olamamıştı sevdiklerime.
Bir kutsal davada yalınayak yaşıyordum sevdamı.
Yarı aç yarı tok tutmuştum sancağı dimdik.
Sevda para kadar ucuz değildi ve cebe sığmazdı.
Bir takım elbise diktirmiştim üstüme,
Bir de Oltu taşı tespihime yazdırmıştım sevdiğimin adını.
Hiç cebimden çıkarmazdım, kimseler görmesin diye.
seviyordum…
kınanmaktan ürkecek kadar.
seviyordum…
Sevdiğime seni seviyorum demeye korkacak kadar…

Ve bir gün;
Kan tükürmüştüm toprağa.
Takım elbiseme kan değdirenler,
Tespihimi kıranlar,
Bembeyaz hayallerimi kirletememişlerdi
Ben ki;
Sevdayı, mavi tuğ dikili Türk çadırlarından almıştım.
Sevmeyi;
Şamil diyarında ak yeleli deli kısraklarla,
Rüzgâra kafa tutarken öğrenmiştim.

seviyordum…
Kavgayı;
Kafama vurulan demir değneklerde tanıyıp,
Gece duvar yazılarında aşkı yaşayıp,
İzinsiz mitinglerde sevdamı haykırmıştım.
Bayrak tutup gül koklamıştım kanlar içinde.
Çocuklar sevmiştim Fatih diye, Yavuz diye.
Bir gece;
İsmim büyük harflerle yazılmıştı polis defterlerine.
Dağ gibi heybetli, dimdik sandıklarım gelmese de
Acı nedir bilmese de
Sevmiştim bir kere.
Sevmek kolaydı da,
Gönül hasretti sevilmeye.

seviyordum,
Yalnız kalsam da dört duvar arasında
Umudu yitirmeden, eğilmeden, yıkılmadan,
Soğuk ranzalara yarına şiir yazacak kadar.

seviyorum,
Satanlara, hainlere,
Ve paraya yenilenlere kızacak kadar.

seviyordum,
Parasız ama şerefli gezecek kadar.

OZAN ERHAN ÇERKEZOĞLU
(ZEMHERİDE SEVDİM) kitabından

03.03.2007 Erzurum