BÜYÜDÜM MÜ NE?BÜYÜDÜM MÜ NE? Minik minikti ellerim, kalem bile tutamıyordu. Belki büyükçeydi beynim, ama dilim söyleyemiyordu. Annem yediriyor, karnım doyuyordu. Adım üstümdeydi, Adım çocuktu… Ne hızlı geçti yıllar, Anı oldu Oynadığım oyunlar… Derken; abla olmuşum, serpilip büyümüşüm. Minik ellerim de büyümüş Kalem tutmuş, Beynim kitapları yutmuş, Ruhum sevgiye doymuş, Çocukluk hayal olmuş… Söyleşirim bazı bazı kendimle, Akıp giden yıllarım nerede? Gülümserim aynada bakan yüzüme, Saçlarıma düşen beyaz gölgeleri Okşarım ellerimle Sorarım kendime BÜYÜDÜM MÜ NE? |
Ah efendim ah.......
Çok güzel bir anlatımla yad ettiniz birçok şeyi....