Bir Mustafa Kemal destanı / Düşümde gördüm onu
Anafartalar kahramanı Mustafa Kemal ve Çanakkale’de düşenlerin anısına.
. Düşümde gördüm onu ! şayak kalpaklı adam, al bir ata binmişti. bulutların üstünden baktı ; ve kükreyen bir sesle haykırdı, atlılar , süvari bölükleri, yeni bir sefere çıkmışcasına, baştan aşağı, tek bir işareti bekler gibiydiler. elini kaldırdı ! arkasındakiler, atlarının dizginlerine sarıldılar. ve o ince uzun bacaklı adam, atının üstünde ayağa kalktı, göklerden , gürültüyle esen bir rüzgar gibi savruldu. siluetinin vurduğu dağların üstüne, bir Güneş gibi doğdu. döndü, arkasındakilere baktı... "ordular , ilk hedefiniz, size emanet edilenleri korumaktır. duydum ki, hile ile ve cebren, vatanın her karış toprağı, tehlike içindedir. duydum ki, hilafet yeniden baş kaldırmıştır. ve duydum ki, bu ülkenin gençlerine emanet ettiğim , cumhuriyetin bekçileri, yok sayılmaktadır. biz ki, kanımızla suladık , bu toprakları; ve biz ki, yedi düvele karşı, Çanakkale’yi geçilmez ettik. Gelibolu’dan bağırdık, Conk bayırından, duymazlar mı seslerimizi ? biz ki, yirmi iki gün , yirmi iki gece uyumamışız. gözümüze bir damla uyku girmemiş. Sakarya cenahlarında. ve biz ki, Kocatepe’den koşarak girmişiz İzmir’e, her karışını kanlarımızla sulamışız, alın terimizle inşa etmişiz, ya şimdi , bakarım da, tanıyamam kendi ülkemi, ordular, ilk hedefiniz, her karış toprağı yeniden yeşertmektir; her karış toprağı, yeniden ıslah etmektir. bizi öldü sananlar, bıraktığımız emanete ihanet edenler, bu ülkenin paralarını, emperyalist kasalarda saklayanlar, işte kalktık yeniden doğacağız, İLERİ..." Şayak kalpaklı adam, ve orduları, dört nala girdiler siluetlerini gördüm , koşarak gidiyorlardı, sütcü İMAM, ŞAHİN bey, Maraş’a doğru, Antep’e doğru, koşarak gidiyorlardı, Kuvay - i milliye savaşcıları... efeler gördüm dadaşlar, yer yarıldı sanki, inledi bütün gökler, ağladı , taşlar topraklar, ve yeniden selama durdu, ülkemi işgal eden, emperyalist devletler... ALPER KAR |