HÜZÜNLÜ BİR ŞİİR DÜŞER HECELERİMEHÜZÜNLÜ BİR ŞİİR DÜŞER HECELERİME Ey vefasız sevgili, dumanlı nefeste duygulu bir şiirin etkilediğiydi gönlün hep bana göç edişinde sinerdim kuytulara anlamsızca korkardım kırılmandan ;bırakıp yine kaçarsın diye… … Nisan gidiyor eli koynunda… yağmursuz bir akşam üstü petrol mavisi gün batımı tufanlar kopuyor günün zulasından gül çehrelerde ateş yangını beyaz tualden yansıyan ise, siyahî portreler …. ruhum zamana gebe dakikalarda gökyüzü yine çekiyor siyah perdelerini yavaş yavaş aydınlığın üstüne bir bir ışıkları yanıyor karanlık pencerelerin kaldırıyorum başımı gökyüzüne parlıyormuş, Sensizde parlıyormuş yıldızlar… şimdi hüzünlü bir şiir düşer hecelerime kendi yalnızlığıma ilikliyorum ruhumu … hadi, Sende indir geceyi yavaş yavaş gözlerimize.? |