GÜL İLE BÜLBÜL ÜN AŞKI.Eylül ayı geldi, soğur havalar. Son bahar gösterir, soluk yüzünü. Gülleri gam sarar, düşer yapraklar. Bülbül nağmeleri, döker hüzünü. Gül ile bülbülün, son günleridir. Ayrılığın hüznü, sarar yüreği. Gülden damla damla, düşen sevgidir. Firaktan bülbülün, yanar yüreği. Sicim sicim yağmur, gözyaşı bulut. Üzülür melekler, ağlar gökyüzü. Bülbül nevbaharda, biter mi umut. Solup giden güller, sever mi güzü. Ayrılık sancısı, girmiş gönüle. Hüzündür sonbahar, bülbül ağlatır. Özlemin acısı, bend etmiş güle. Hasretin ateşi, yürek dağlatır. Yanarken gönüller, son baharlarda. Solunca yeşiller, dökülür yaprak. Gam yüklü bulutlar, ağlar dağlarda. Güz mevsimi gelir, sevinmez toprak. Türkmendağlı sende, çok bahar gördün. İlahi sevgiler, ölümle gider. Gül ile bülbülle, şiirler ördün. Aylar yıllar geçer, ömürler biter. HİLMİ CAN. 13.EYLÜL.2009. (2415) |