SON MEKTUP
Sana son mektubum bu anne,
İçim kan ağlayarak yazıyorum, Elim titreyerek, yüreğim burkularak yazıyorum, Gecenin ülpertisini görerek,gözyaşları dökerek yazıyorum anne... Sana son mektubum bu anne, Hasret çekerek, ölüm hissederek yazıyorum, Anne sen hiç ölmedin, sen hep benimle yaşıyorsun, Sen hep benimlesin diyerek kendimi yazıyorum anne... Sana son mektubum bu anne, Yağmurun sesiyle, loş ışıklarda yazıyorum, Bir liman şehrinde, cennetin ücra köşesinde, İliklerimin titrediği her yerde seni yazıyorum anne... Sana son mektubum bu anne, Sen yokken gülemiyorum, hep bir yanım eksik kalıyor, Her gece içiyorum yokluğuna, Hep üzüyorum kırıyorum kendimi, Yine sana şiirler yazıyorum anne,yine sana şiirler yazıyorum... Sana son mektubum bu anne, Bunu da oğlumla yazıyorum, Onunda sana selamı var, O da ellerinden öpüyor anne, O da gül yanağından öpüyor... Sana son mektubum bu anne, Bunu da AZRAİLLE yazıyorum, ’beni sana getiriyor anne’, İlkkez birine iyilik yapıyor,kabul et ilkkez birine iyilik yapıyor..... Bunu İSTEMESEDE... Murtttyy...10 Kasım 2008 |