şair kalemine küsmüş bir kere
şair kalemine küsmüş bir kere
ne anlamı kaldı gecenin söyle kaç adım geride kaldı yaşanmışlığı hayatın ve bir gurur çıkmazında boşlanmış aşk açılsın mavisi gökyüzünün, bitmez sefere... şair kalemine küsmüş bir kere, her yanına çivisi batmış hayatın, arzdan arşa yükselen keder benzini solduran saat katranı zift kuyusuna düşünce çeker elinde yamalı sevdanın savmaz yarası düşünceler boynunda mecalsiz durak... şair kalemine küsmüş bir kere yazılmış kaderi çıkmaz sokağa boyutsuz zamandır kayboluşları ve her bulduğunda yitirmiş umutlarını... şair kalemine küsmüş bir kere yazamaz olmuş artık aşkı sevdayı... Cemil MALKOÇ |