bu kaçıncısı

saymaktan usandığım bilmem kaç yüzüncü günün
bilmem kaç bininci saati

bir yılkı sevdanın terkisinde
zamandan azâdeyim



duraksız
noktasız virgülsüz
imgesiz şiirler demlediğim
bu kaçıncıdır yokluk sahuruna uyandığım
ki sensizliğe benden önce
niyetlenmiş

kara gözlerine benzer iki zeytin tanesince
kaç iftardır beklediğim


ey terinin tuzunu yarama bastığım yar
kaç bayramın yetimliği var çocuk gönlümde
bilir misin

kaç kandil geçti şehrimin üzerinden
ber’at mı miraç mı
adını anmaktan naçar
şaşırdı duaları ezberlerim

kutlu şerefelerden dağılan sabah ezanlarında
doğruyu söyle şerefin hakkı için
rahat mıdır yüreğin


ey gönlümün yüzünü eğen
gönül hanemi tarumar eden
hudutsuzluğum benim

inan
inan pişman değilim
ne sevdiğime
ne çektiğime
lâkin
tarifsizdir incinmişliğim

…


bu kaçıncısı

saymaktan usandığım bilmem kaç yüzüncü günün
bilmem kaç bininci saati

bu gün günlerden ne diye sorsa biri
duraksamadan ismini söylediğim


ey gözlerimi isli çıralarla sürmeleyen
tut ki bütün temmuz on yediler benim
bütün on yedi kasımlar sensin


bak
yaklaştı akşam

bir yudum su
bir hurma
ve demli çay kıvamı aldı vakit

ne beklediğimi bilmeden beklemekteyim


kurşuni bulutları eteklerime
güz yağmurlarını gözlerime biriktirdim

…

ey sevdasına kurban olduğum yar
gücenme
ve anla beni

artık
özledim demeye varmıyor dilim


CEYDA GÖRK___8eylül2009__06.12