HUZUR EVİNDEN BEDDUAŞiirin hikayesini görmek için tıklayın BİZLER GENCİZ VE CANLIYIZ HANİ BİR SÖZ VARDIR DÜŞMEYEN ANLAMAZ DÜŞENİN HALİNDEN BİZDE BİR GÜN DÜŞECEZ NASIL ŞİMDİ YAŞLILARIMIZA BİR HUZUR EVİN KUYTU KÖŞESİNE ATIYORSAK BİZİM DE YOLLUMUZ ORASI OLACAK UNUTMAYALIM VE HİÇ BİR ZAMAN BİR BÜYÜĞÜMÜZ OLMADAN DÜZ BİR YOLDAN GİDEMEYİZ....!!!
UNUTMAYALIM!!! YAŞLILAR BİR BEBEK GİBİDİRLER HER ZAMAN SEVGİYE ŞEFKATE MUHTAÇTIRLAR...
Ben şimdi çok yalnızım.
Tıpkı gökteki bir yıldız gibi, Ne kadar çok sevildiğimi Sanmışım. Şimdi güneş aya hasret kaldığı gibi Bende gençliğime hasretim. Şimdi öyle sevgiye şefkate muhtacım ki; Tıpkı bir yoksulun bir ekmeğe muhtaç olduğu gibi, Tıpkı bir yetimin anne babaya duyduğu özlem gibi, Ne günlerdi yaşadım iyilikte kötülükte bulundum. Bazen güldüm, bazen ağladım. Ama hayallerimi öyle kurmamıştım. Ama şimdi yalnızım. Kimsem yok. Ben canımı verecek kadar sevdim Oğlum kızım ise bir huzur evinin Kuytu köşesine atacak kadar sevdiler. Öyle kurmamıştım hayallerimi!!! Oysa ben onlara canımı verebilirdim. Onlar ise beni zehirli çiçek bellediler Onlara bedduam insanlara yalnız ve, Çaresiz kalmazsınlar benim gibi, Huzur evlerinin kuytu köşelerinde kalmasınlar…!!!! |