yanıyorum sevgilibir gün alırsan haberimi hiç üzülme sevgili; zaten acizdi de ve bir fatiha yolla ruhuma ama sakın ağlama ben seni gülerken etrafına ışık saçan gözlerinle sevdim sevgili ben hep izliyor olacağım seni yukarıdan, ellerini tuttuğum gözlerine baktığım ve sana essizce sevdiğimi söylediğim o otobüsteyim kimse yok sağımda solumda sen yoksun yanımda şoförümüz bile değişmiş adı ’AZRAİL’ çılgınca bir sessizlik ezelden ebede o geçiş....... yolun sonundayım soruyor azrail cevaplıyorum tanrım olarak seni seciyorum cehennemi hakediyorum haykırıyorum sağa ve sola seni anlatyorum aydınlanıyor cehennem kelimelerin kifayetsizliğinde cennetten herkes seni dinlemeye geliyor benim acizliğimde kavruk dudaklarımda tuzlu gözyaşların yanıyorum sevgili yüreğime düşürdüğün korla yanıyorum sevgili adı haster olan yalnızlıkta yanıyorum sevgili sensiz bıraktığın uzakta ölüm acıtmıyor sevgili yokluğun kadar koymuyor hiç bir ayrılık sensizlik kadar ............. meçhul şair hercai_ |
yanıyorum sevgili adı haster olan yalnızlıkta
yanıyorum sevgili sensiz bıraktığın uzakta
ölüm acıtmıyor sevgili yokluğun kadar
koymuyor hiç bir ayrılık sensizlik kadar .............
ayrılığın sevdanın acısı güzel işlenmiş..tebrikler..saygılar..