YANDIM, SÖNÜYORUM...
Merdiven dayadım
Anası ağlamış Garip gökyüzüne Yine de N e Kleopatra’yı Ne Afrodit’i Ne de Masal Prensesi’ni Görebildim... İş olsun işte Azdı kalbimin yarası.. Kanatsız uçmak için Yıldız çalmak için Bulutlarda esrik olup Uçmak için Çıkartma var Bu gece gökyüzüne.. Susun yıldızlar Bozmayın fiyakasını Aşka aç gönlümün... Yahu ne menem şeysiniz be Havada bile Özgürlük yok.. Adımdan size ne Ha Mecnûn’um Ha Kâni Size ne Pes yâni... Makara sarmıyoruz gökte Bir hilâl kaşlı Bir ceylan bakışlı Yüreği Sevda nakışlı Bir güzel arıyorum Görmüyor musunuz ? Yanıyorum... Ulan şimdi elimde Bir mavzer olsa Vururdum tam gözünden Aşkımı kıskanan Tüm yıldızları Gök mü ağlardı Bulutlar mı kusardı Elâlem mi susardı Umurumda olmazdı... Ah gönlüm ah Hiç böyle yetim Hiç böyle elemli Olmamıştı yârenler... Rezil olmak İş değil de Boş dönmek var ya Şu gönül seferinden İşte O koyuyor adama... Gidin yıldızlar, gidin Gidin bulutlar, gidin Susun artık geceler Siz de meğer Koyu bir yalancıymışsınız.. Aşka, sevgiye Benden de yabancıymışsınız... Ben Kendi dünyama dönüyorum... Farzedin ki Bir mumdum Yandım Sönüyorum... OKTAY ZERRİN- BAFRA 06-09-2009-Saat: 04.14 |
emeğiniz daim olsun..
saygımla.