Gölgeydi Cehennem, Tek Bir Soluk için
Erzurum’a, sabahın beşinde yollarda yürüyen adımlarımıza…/ Van’a… Gönlümü fetheden bu güzel şehre. Hayatımın iki yılını kocaman yıllara dönüştüren tüm yaşanmışlıklarıma…/ Artos Dağı’nın eteklerinde yarım bıraktığım; ama birgün mutlaka tamamlayacağım hikayeme…
Aynada yokluğuna baktım Bugün ilk defa İlk defa olmayan dudaklarınla Seviştim ölürcesine Ateştin, cehennemdin Bense Cehennemdim, ateştim Öyle öyle Uzun uzun Sevişmiştik zamanlarca... Boynumuzda hançer gitmeler Emanet gibi asılıydı oysa Ben gemilerimi batırmıştım seninle Sen köprülerini yıkmıştın Gökyüzüne baktım, gözlerine İkisi de zifiri Sendeki karanlıktı bütün ateşlerin hükmü Ellerimin eteğinde yalnızlığıma sarıldın Sonra sen Soluk soluk üşürken bedenim Nefes nefes kuraklık Boyunca yol alırken dokunuşların haritasında Pusulamız yüreğinin parmak uçlarıydı oysa Yıkık kentler bırakmıştık gözlerimizin ilerisinde O gece dudakların şahitti Ve şahitti tüm kızıllar Benim gemilerim çökmüştü denizlerin dibine Senin köprülerinle sevişiyordu şimdilerde Avuçladığın kalbim Kaybettiğimiz tüm yollar, Geri döndüğümüz yeminler… Şahitti üstelik Cehennemdim, ateştim Kızıl bir kanla kanına girendim oysa ben 6 temmuz 2009 Çağla GÖKDENİZ |