Gözlerim ele vermese.
Bazen
bütün şehir uykudayken bu an gibi çıkıp sokaklara yürüsem diyorum Eylül serinliğinde neredeyse böylece saatlerce .. unutsam kendimi, bilmesem. kimsecikler yokken. deniz kenarında, önce ...ayaklarım ıslansa sonra ...sonra... şiirlerim kalsa sadece geriye benden. ayın yıkandığı sular geçerken bedenimden, kimse ağlamasa, kimse bilmese. "bir kadın"sadece gözlerim ele vermese. ........ |