AKROSTİŞ
AKROSTİŞ
Nur yüzlü bir kadın var şu dünyada İnanç ve iradeyle süslenmiş kader yolu Gözleri bazen neşeyle güler bazen hüzünle dolu Ağlasada yüreği belli etmez etrafa Rahat davranır yine ailesini sarar sımsıcak kolu Üşengeç değildir karadenizin asil karısı Çalışkandır sanki kovanda peteği üreten bir bal arısı Ürkek sanma sakın kızınca kesiliyor dişi aslan yarısı Nede olsa babadan almış birçok nasihat duası Canı derdinden aşkın olsada bir başkasını düşünür Üzülüp kendi içinde farklı düşüncelere bürünür Oğulları kızları anlamasın diye sevgiyle görünür Güzel olan insan işte bu haraketleriyle övünür Laleye benzer analar tohumu yetişene dek içinde büyütür Umudunu mevlaya tevekkül eder kendini böyle övütür |
saygım sonsuz