MECNÛN DA BİR DELİYDİ...
İçimde bir ateş var, yakmaz beni ve eli
Elimdeki bu sazın, söyler beni her teli Sorarsanız ellere, diyecekler " bu deli " Mecnûn da bir deliydi, Leylâ diye ağlayan... Yok arkadaş bu mevsim yine bana bir hazan Dalıp dalıp gidiyor şu gözlerim hep bazan Kimdir bilen var mı ki, kimdir aşkı ah yazan ? Mecnûn da bir deliydi, Leylâ diye ağlayan... Çaresine bakardım bakmasına iyi de Sahipsiz bir kul gibi, öyle kaldım kıyıda Çekmiş kader kalbime okunu da yayı da Mecnûn da bir deliydi, Leylâ diye ağlayan... OKTAY ZERRİN- BAFRA 02-09-2009-Saat: 04.20 |
Sizin de şiiriniz bir tarihî efsaneyle bugün arasında bir bağlantı kurmuş.
Selam ve muhabbetle...