BEN İNSANIM
Gülü dikeni için sevmeyenlere inat,
Dikenlerinden tutarak sevdim insanları, Aldırmadan,avuçlarımı kanatmalarını. Vardır elbet dedim,bununda bir mükafatı, Karşılık beklemek acizler içindi, Acizleşmeden yaşamaksa,insan için. Mal denilen nesneler,alınıp satılırdı aklımca, Kendini mal yerine koyan, Maldanda kötü insanlar gördüm. Yakışmaz dedim insan olana bu, İki kulağı arasında,beyni olmayanları gördüm. İnsanlık,renkli banknotların esiri olamazdı, Kır çiçeklerinin rengine aşık insanlarda vardı. Mezarlıkta yatan onca mefta insan sıfatıyla gömüldüde. Yaşarken ne kadar insanlardı, Nasıl bir maya vardı özlerinde. Gülü dikeni için sevmeyenlere inat, Dikenlerinden tutarak sevdim insanları, Ben insandım, Ottan,attan,boktan farkım buydu... MELİH-16-9-2007 |
Selamlar saygılar