İğdiş edilmiş kelimelerin içinden çıkarak
Kendi ses armonisini var ederek yeniden
Misal ah-aline yakın durup gözleriyle
Yüreğini efeleyip bir iyi niyetten
Önce dua açılılmlı mevziler edinerek
Kirli ateşler üfleyen ağızlara karşı
Nef-esini (s)al

Bir giyotinin mevzisinden hıçkırarak
Ölüm atmosferli bakışların eleğinden süzülüp
İflah olunmaz yaftalı bir marazla
Ya sus ey İsa ya da çık göğüne
Merhamet bahşedilene kadar arza
Bir başka mevsime gebeli öfkeni
Nuh’tan al

Cimrileşen ışıklardan berisin sen
Ey ibretli Salih
Yanlış bir ilm-i hal üzereyken beşer
En taze günahtan beri
Okunmuş önceki gerçekleri söyleyecektin daha
Yaşanmamışları ikaz ederek
Sor bu ne ilm-i hal

Yüreğine kadar Türk olan
Daha az mı Kürt’tür kardeşinden
Hiç niyetsiz sevmedik ki birbirimizi
Binlerce yıldan önce Ademden beri
Varıp varacağımız yer yine Muhammedi
Kibrini batıya çevir ey ahali
Sonra bun-al

Biz iki işretli tek meşrepli bir halkız
Bir kadının erkeğine susadığı kadar
Özlemli şiirler büyüterek
Muhlis mazileri hınca hınç bölüştüğümüz
Kavgalarımız dahi kendi yazgımızdır
Kadim sevmelerimizle kutladığımız
Şimdi bu engin esenliğe dal