Ayın Yıkadığı KaldırımlardaSahte gülüşlerde, hain pusular Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Pişmanlık nehrinde durulmaz sular, Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Çatlayan tohumun sancısı bitti Geçmişi geçmişte bırakan gitti Nice aşktan yüce, sevgiler yitti Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Bahar kokuları kalmaz, hazanda Rüzgâr türkü söyler çaresiz anda Ürkek fare bile kükrer, bazan da Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Sahipsiz anılar yarışır gider Hülyalar şafakla karışır gider Mazlumlar, zalimlle barışır gider Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Döner yılanlardan zehirli, yalan Hasret yüreklerde değişmez talan Ne eksik ne fazla her giden, kalan Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Onca güzelliğe rahmet okuyan Kendi yuvasına hüzün dokuyan İnadına suskun bir bay, bir bayan Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Acılar çalınır kolay, zor olur Kan gülleri açar gözler, kor olur Kelebekler konar, uçar yar olur Ayın yıkadığı kaldırımlarda. Sevda ikliminin hicran bülbülü Maviler giyinmiş, karanlık tülü Ürkek adımlarla bir yaban gülü Ayın yıkadığı kaldırımlarda... Özcan İşler |