Ne derdine dermana geldim, ne de inandım!Bilmeliydim kul olmayı Tashih etmeliydim, inandım dediğim herşeyi, tahkikiyle yol bulmayı Sokaklarda sabahlayanları, aç ve susuz kalan canları merak edip bulmalıydım Nedenleri için sancı çekmedikçe, nefsimi ihya etmek için serildikçe kurumalıydım Hissiyatlı insan nardır Bin bir türlü derdin derman bulması için canhıraş çalışan ihsandır Ruhunun dilidir, kalbinin vecdidir, kalıbının emanetçisi olarak hep gizlenendir Aşkın şevkine eren bir dirliktir,her lahzasını vakfeden engin mürebbiye nişanesidir Sabrın çehresidir Kanaatin meftun eden payesidir, asla bir asabiyet içinde değildir Şer’i hudutlar için çok azimlidir, bahanelere sığınmayan çaredir, nas numunesidir Ahiri için ayna misalidir,cennet ve cehennemi dillendirmeyen bir dervişin nefesidir Bir müşkilat varsa Kapısı tıklanan cansa, feda olmak adına palazlanan nidadır Aşk adına yok olmayı bilen bir nazardır, hakikatin takatine erişen bir fırsattır Ruhun insicamını anlayan, kalbinin nazargah olduğuna kanan bir nam-ı cenahtır Derdin sahibi haktır Kul ona layık olmaya azmeden bir candır, sabırda aşk vardır Tahkikin niteliğin içindir, anlaşılmayan bir iman nasıl ahvalini kurtaracaktır Şefaat adına sıvazlanmak hakkıyla anlaşılmamaktadır, güle yabancı olan ne acıdır Bir ateşin yükselse Tansiyonun alıp götürse, yoğun bakımda halin niye biçaredir En yakınların yanındadır, gözyaşları akmaktadır, ah u zarın hiç durmamaktadır Seni yaratan kalbine ne kadar yakındır, ruhun için bir çaren varmıdır,umut ardır Utanmak edebindir Pişkinlik nefsin ta kendisidir, akıl ve izan kim için ve niyedir Hesabını bilmeyen tüccar neden sefildir, o vakit bir sual et, kim kime kefildir En yakınların dahi panik içindedir, bahaneler hüzünle içinde önüne serilmektedir Güvenme hiç yarına İmtihan sudur etmedikçe feryadına, çare olmayacaktır arına Seni yoktan var edeni sakın unutma, ruhunun ve kalbinin sahibi odur, anlasana Bugünden yarına ne kalacak, tahmin ederim kefenin dahi bedediyece karşılanacak Varsa kabrin açılacak Yalan denen dünya seni yutacak, toprak libasın sanılacak Hiçbir caziben kalmayacak, yakın bir vakitte en yakınların dahi uğramayacak Geriye ne kaldı, şahitler sana dünyadan yakındı, varlığın ruhuna adanan fırsattı Mustafa Cilasun |