MEYVEYE DURAN YÜREKLERŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şiir tasavvufi bir şiirdir.
Resim kendimin yaptığı bir karakallem çalışmasıdır.
Alnından süzülür bir damla ter.
Kazmayı vururken toprağa, Allah der. Açar, ektiği fidede sarı sarı çiçekler. Açılır gönülde sırlar, perdeler. İlham olur, meyveye duran çiçekler. “Ya Rabbi ben pişmanım” der, yürekler. Meyveden alır hazzı, söyler diller. Ben pişmanım, “bütün yapmış olduğum günahlardan” der. Hele toplanmaya başlayınca meyveler. Gözler kapanır, âşık olur, maşuk önünde gönüller. Toplanmadan kararan meyveye bakar gözler. Pişman olunur, “keşke…” gönülden dökülür sözler. Alından dökülen terler, helali haramı ayırt eder. “Keşke yapmasaydım, bir daha yapmayacağım” der, yürekler. Tadına varınca meyvenin gönüller. “Kabul ettim,” âşık oldum, maşuk önünde kırılır dizler. 23 Ağustos 2009 |
selam ve dua ile..