yapmak isterdim
durdum. sustum. dinledim.
kendimi diledim ben, ben. ağrıyordu bir yerlerim ağrıyordu acısız. bir huzursuzluk , bir ümitsizlik, aldı başını , gidiyor. hayatda amaçsızda değilim üstelik , bir amacım var. tutunacak dalım , olmasada. ama yapamıyorum, soruyorum , kendime niye ? gücü yok acaba ? dermanım mı? sabrım mı? bilemiyorum. ucurumun kenarında , ben sonsuz , olabildiğine karalık, bakamıyorum , yapamıyorum , yapamıyorum yapamıyorum ben. |
değer verileni tamınlayamamakla ilgili birazda.
kutlarım kalemi.