Sensizlik..
Sensizliğin köşe başındayım,
Sensizliğin çıkmaz sokağında. Sensizlik... Sanki...Asırlık bir çınar ağacı olupta, Yapayanlız kalmak gibi koca ormanda. ..... Ben ne zaman sensizliği hissetsem, Ağza alınmayacak sözler geliyor aklıma. ..... Sensizliğin zifiri karanlığındayım, Sensizliğin kör zindanlarında. Sensizlik... Sanki...Tahliyesi gelmiş mahkum olupta, Son çentiği atamamak gibi kirli duvarlara. ..... Ben ne zaman sensizliği yaşasam, Ağız dolusu küfürler saçıyorum etrafa. ..... Sensizliğin gün batımındayım, Sensizliğin dolunayında. Sensizlik... Sanki...Bütün aşklara mekan olupta, Kiracı kalmak gibi gönül tahtında. ..... Ben ne zaman sensiz bir nefes alsam, Kinimi kusuyorum geçen zaman. ..... Sensizliğin idam sephasındayım, Sensizliğin darağacında. Sensizlik... Sanki...Ölüm ile iyi ahbap olupta, İnadına yaşamak gibi kor dudaklarında. ..... Ben ne zaman sensizliğe yaklaşsam, Ben ne zaman sensizliği yaşasam, Hasret dolu şiirler dökülüyor kalemimin ucuna. Ne olursun birtanem, Beni sensiz bırakma....... |
Beni sensiz bırakma...( İnsan duyguları ne karmasık), yazıp bir sonraki siirde ben gidiyorum diyorsunuz. Belli ki hep terk eden olmaktan yanasınız. GUZEL YAZIYORSUNUZ ŞAİRANE... tebrikler
Sahici tarafından 5/15/2010 12:33:33 PM zamanında düzenlenmiştir.