GİTTİN...
Yıllanmış kininle bakıp yüzüme ,
Hasreti elime veripte gittin, Ayrılık kahrını yıkıp üstüme , Gözüme yaşları koyupta gittin... Dur dedim duymadın haykırışımı, Görmezden gelmiştin akan yaşımı, Elimin içine koyup başımı, Ruhumu yerle bir edipte gittin... Sırtıma saplarken kin hançerini, Fışkıran kanımı silmeden gittin, Yalvaran gözlerle tuttum elini, Üstüme basarak çiğneyip gittin... Gün oldu dönmüşsün şimdi geriye, Demişsin gelişim ona hediye, Allahın üstüne inan yeminle, Sen benim içimde giderken bittin... Ne yazık iş işten geçince geldin... |
Demişsin gelişim ona hediye,
Allahın üstüne inan yeminle,
Sen benim içimde giderken bittin...
Ne yazık iş işten geçince geldin...
giden gittiği gün bitmiştir ben gideni değil giden beni kaybetmiştir...bu sözü hayat felsefeniz yapmışsınız ne güzel...zaten gitmek istiyorsa kapı herkese acık değil mi?...güzel ve sitem dolu bi şiirdi tebrikler...