] yine yeni birgün , herzamankinden farksız
firari akşamların ardından gelen hüzün
bitmek bilmeyen rutin hayat curcunasından geriya kalan
nedir sana sunulan hayat ya da senin ona sunduğun...
hani geçmiş zaman olur ki keşkeler, pişmanlıklar, yalnızlıklar
unut gitsin
bazen boşvermeyi de öğretiyor hayat sana , hadi adam sende’yi de
öyle zamanlar oluyor ki nefes bile alamıyorsun
yaşanmışlıklardan sonra yaşanacakları düşünmeden duramıyorsun
beynindeki tek kişilik hücrelerde yaşam savaşı veriyorsun
her geçen gün daha da yaklaşıyorsun sonsuzluk denen bilinmeyene doğru
o kadar acizsin ki beynine bile hükmün geçmiyor
sen nesin? o’sun ve yahut bu...zamirlere gizlenmişsin, gizemlisin
kendi ütopyanda yeşeren sarmaşıklarında kaybolmuş yokolmuşsun
silik bir yaşam seninkisi ...tükenmez denilen kalemin bile tükendiği yerdesin dersem kızarmısın- ama öylesin-
hayatı bu kadar basite indirgeme
evet belki zor bir problem ama yine de seni yıldırmasına seyirci durma
en ufacık hataya sebebiyet veren hamle sana zarar verir
neyse ya sen yine bildiğin gibi yaşa
insanın iyi bir sıfatı olmalı herşeyden önce
kavga esnasında derler ya ’sıfatsız’ ne kadar gücüne gider insanın değil mi
kıssadan hisse yaşamak var yaşamak var
yaşam da bir sanattır esasen, bizler de sanatçı
bundan dolayıdır ki onu hakkıyla yaşamak lazım
yaşam denilen sahnede iyiki’lerimizin, keşkelerimizin önünde yer alması dileğiyle...