Gayrı Meşru Fikriyat
Annem , babam ayrı
Değilmiş meğer... Babam ölmüş, Değilmiş meğer... Annem: benim, Değilmiş meğer... Babam: babam, Değilmiş meğer... Gün dönümünde bulmuşlar günahlığımı Koynumdaki mektup, sanki fermanım imiş... Kapı önünde ağlak, feryad figan bir günah İşlemişlerin defterindeki son bakiye olmuşum... Gözlerini dünyaya annesiz, babasız açan Sade Âdem sanırdım meğer , değilmiş... Ben de Âdem’mişim meğer, hemde Havva’sız Hem anasız hem de babasız... Adem’ler var dünyada, hemde birden çok Sanki de Âdem’siz hayat yok... Öğrendim günahkar fikirleri... Edep, haya yok... Fermanımı okuduktan beri Gecemde rüya yok... Ademin nerden gelmiş ki bu hissiyatı, Sebebi: birinin gayrı meşru fikriyatı... |
Sanki de Adem’siz hayat yok...
Öğrendim günahkar fikirleri...
Edep, haya yok...
Fermanımı okuduktan beri
Gecemde rüya yok...
Adem’in nerden gelmiş ki bu hissiyatı,
Sebebi: birinin gayrı meşru fikriyatı...
Konunun girişi güzel yaşanmışlardan gelen terennümler var.Adem yani yokluk finalindeki kısımda ise hissiyatı anlatırken bunun Adem'e yani bir insan'a atfedildiğini anlıyorum.Aksi takdirde yokluğun hissetmesi söz konusu olamaz.Son mısrada ise sebebinde birinin gayri meşru fikriyatı diyorsunuz.oysa varlık ve yokluk yüce yaratcıya ait gerçeklerdir.her şeyi yoktan var eden odur.var olanları yok edecek de odur.Yokluklardan günahkar fikirlerden bahsedebiliriz ancak adem'in hissiyatını bir paygambere dayandırarak birinin gayri meşru fikriyatına getirir isek sanırım konunun dışına taşmış oluruz diye düşünüyorum.
Değerli dost şair şiir çok güzel ancak finalindeki birinin gayri meşru fikriyatı kısmını açarsanız memnun olurum.saygılarımla.