YOLCU
Her geçen yılın bir çizgi çektiği alnından
Öptüğüm dudaklarımda senden bir iz kalmış O çilekeş yüzünde damlalar birikmiş nurdan Şu üçgünlük dünya baştan sona yalanmış. Acının sonsuzluğu birikmiş gözlerinde Kartopu gibi yuvarlamışsın ümidi ellerinde Sararmış yaprak gibi düşlerin düşünce yere Artık yolcusun demektir ebediyet alemine. Elinde göz yaşına sarılı yemyeşil bir lale Saçlarına karlar yağmış nedendir yaz gününde Çam kokusu sinmiş bembeyaz gelinliğinin üstüne Yolcusun gidiyorsun hiç bilmediğim yerlere. |
istenmeyen bir veda gibi,
kutlarım kalemi.