Ölümü Yanıma Bırak....
Solgun resimlerin, sürdüğü liman,
Beni ölümlere, çağırıyor bak! .. Hasretine inat bitmeyen sevdan, Anladım anladım bana çok ırak! ... Celladım ipimi, alıp kaçınca, Vardım kapısına,çaldım usulca, Geceye karanlık hakim olunca, ’Gel! ’ dedim, ölümü yanıma bırak! ... Beni anlamadı, sürdüğüm sevda, Hep uzak illerde, gördüğüm sevda, Uğrunda tükenip, öldüğüm sevda, Bana sunduğu şey, bir avuç toprak! ... Ekim 2007; İstanbul. Kenan YÖRDAN. |