ÖLÜMÜ TEFEKKÜR
Gafletle geçer durur hayatın bir bölümü
Yaş kemale varınca hatırlarız ölümü Ölümün adı değil insanları korkutan Ölmenin korkusudur telaşıdır ürküten Eğer öyle olsaydı uyur muydu hiç beşer Her uyku ölüm gibi sanal bir mezar eşer Yüce Mevla dağıtmış ömür sermayesini Kimine çok kimine, az vermiş payesini Sanma ki bedavadır sana verilen ömür İster ihlasla tüket istersen köklü sömür Hiçbir fani bilemez kabre giden zamanı Yolu Tevhid olanın tek yüküdür imanı Ölüm’ü tefekkürle ruhun ferahı artar Takva ehli olanlar amel yükünü tartar Nefis en büyük düşman kolay değildir ezmek Onu yenmenin yolu kabristanları gezmek Kimine göre dünya üzerine tapulu Akl-ı selim olana bu alem çift kapılı Kazanan kazanmayan hepsi kuburda yatar Toprağa hükmedeni akıbet toprak yutar Mehmet Nalbant |
İster ihlasla tüket istersen köklü sömür
Hiçbir fani bilemez kabre giden zamanı
Yolu Tevhid olanın tek yüküdür imanı"
Gerek içerik gerekse akıcılık yönünden mükemmel bir şiir...
Böylesine geç görmenin özrü ile...
Kutluyorum kalemi.
Saygılarımla.