YALNIZLIĞIN SOFRASI ...Yorgun düşmüşüm gurbet sokaklarında Günlerime hicranlar bulaşır Soluksuz acılara gömülürüm Ne ney sesidir, ne de bestedir Gözyaşlarımı kesintisiz silen!.. Ramazan gelsede neşesiyle Akşamlarıma yalnızlığın sofrası kurulur Birbaşıma kalırım hayallerimle Dokunamam ki ela gözlerine Hasretle sarılamam ki beline Sızılarım Okyanus kumsallarına uzanır!.. Davul sesi saklıdır caddelerde Kapımı çalmaz manili avazlar Çan sesidir kulaklarımı tırmalayan Çarmıha gerilir günahsız arzular bir kase, üç-beş damla kızıl şarap Cennete vaadler en aymazından saçılır!. İftar sofralarından kalmışım ırak Bir de kahverenkli bakışlımdan uzak Yalnızlığı veriyorum kaldırımlara Üşür kuytulara saklanmış baharsızlığım Kanrevan gecenin yarasaları Aydınlığım boğulur sürgün mehtaplarda Zafer Direniş ... |
Bir de kahverenkli bakışlımdan uzak
Yalnızlığı veriyorum kaldırımlara
Üşür kuytulara saklanmış baharsızlığım
Kanrevan gecenin yarasaları
Aydınlığım boğulur sürgün mehtaplarda
Ayrılığın ve gurbet yalnızlığının hüzünleriyle duygulu ve çok güzel bir şiir...
Yürekten kutluyorum Zafer hocam,
selam ve muhabbetlerimle...