Vesamet

Kelimeler yeter mi seni anlatmaya
Sözler kifayetsiz kalmaz mı?
Eskimiş bir resmin silinmiş yüzünden fırlayan insan
Ezgilerin kalplerde bıraktığı ince sızı
Yürekleri dağlayan ağıt
Sözsüz duyguları, hislerin sözü
Yaşayıp yaşayamayan yaşantıların kılavuzu
Özlü sözlerin noktası
Kapısı açılamamış efsanelerin anahtarı
Sıkıntısız inşa edilen evrenin efsanesi
Musa’nın asası, Süleyman’ın efsanevi tahtı
Kutsal emanetlerin akan gözyaşı
Rüyalara yön veren tiz ses
İbrahim’e su taşımak için Süleyman’a dur diyen karınca
Evreni hiç yorulmadan omuzlarında tutan dört melek
Denizin yıldızı yakamozlar, kavgaların çiçeğisin
Tuğyanların içindeki tek tuğyan
Saklı bahçemin lale mevsimi
Kaf dağını yeşile boyayan Anka kuşu
Henüz bana ihanet etmemiş hafızamın emaneti
Yaşlanmayan yaşım, ölümsüz ölümlüm
Karanlığımın nadir ve nazik ışığısın
Başucumdan asla eksik etmeyeceğim
Vesamet’im…
Başucumda müziğimsin…


Tuğyan
Sevda Özcan

xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx


Belki..

belki
buluruz birbirimizi ayni zamanlarda baska yüzlerde..
anilarimi karsımdakinden koruyup sana saklarım belkide..

belki
yazdiqim kelimelere siqdiririm seni..
silmeye kiyamayip karalarim qeçmisi..

belki
sarkimizi duyar hüzünlenirim sensizliqe..
ve baslarim qüne sensizliqin sesiyle..

belki
o kurduqumuz hayali yasarim sessizce..
sonrada hayalini yolcu ederim qeceye..

ve belki
konusurum senlimsi senle..
parka qider ruhlarimiz sallanir mazide..

Eş’ar
Sevda Arslan