ZAMANINDA YARİMLE
Kimi gün ıssız sokaklarda.
Kimi gün gece karanlıklarda. Kimi gün kapı aralıklarında. Buluşurduk, konuşurduk, öpüşürdük. Aaah aaah aah. O şarkı söylerdi telefondan. Ben şiir okurdum kitaptan. Anlatırdık Temel fıkralarından. Düşünürdük, alınırdık, gülüşürdük. Aaah aaah aah. Kimse elimizi tutmalı değildi. Kimse yüzümüze bakmalı değildi. Kimse seviyorum demeli değildi. Kıskanırdık, ayrılırdık, dövüşürdük. Aaah aaah aah. Tek başımıza kırlarda gezemezdik. Bir tek çayı karşılıksız içemezdik. Bir lokma ekmeği bile yiyemezdik. Küserdik, barışırdık, bölüşürdük. Aaah aaah aah. Bir gün görüşmesek uyuyamazdık. İyi geceler demeden uyuyamazdık. Biz nelere, kimlere katlanmadık. Zamanında yarimle. Aaah aaah aah. NOT : ŞİİRİME GÜZEL YORUMUYLA RENK KATAN DEĞERLİ ŞAİR ERDAL SÖYLEMEZ (sevi-esin) ARKADAŞIMA TEŞEKKÜR EDERİM.YÜREĞİNİZE SAĞLIK SAYGILAR SEVGİLER |
ne samimi bir şiir dökülmüş yine
tebrik ve selamlarımı bıraktım sayfana