MEĞERSE YALANMIŞ SEVDİĞİN !..Bırak, gideceksen git Dönmeyeceksen ardına bile bakma Ben sildim seni yürek defterinden Acılarımı gömdüm yalnızlığıma Her yer figan, tarumar olsa Yansa, kül olsa her yanım Sonbaharlara demir atsam gecelerimde Sönse düşlerim Yeter artık umutlarla beklediğim Meğerse yalanmış sevdiğin Yıllarıma yanarım, boşu boşuna sevmişim seni!.. Hani kaderde, tasada, sevinçlerde birdik Dik duruşumuza yan bakan olamazdı Onca yılları neden kahırlandık Aç, susuz gezdik muhtaç olmadan Yeri geldi her şeyi paylaştık Bayatlamış susamsız simitler Dem kaçkını çaylar içtik Sokak aralarında gecelediğimiz günler Hatırladın mı sırtımıza inen copları Ülkü’ydü yüreklerimizi süsleyen Ey Ülkümün yoldaşı nerdesin şimdi ?.. İnsandır davasına sahip çıkan Aşkıdır ölüme koşturan Tahriş ettiler Ülkü bağlarını Maddiyatla çalındı mertlikler Köşe dönemcelere kapıldı erlerim Vatana ihanet ganimet sayıldı Sevdamız dumura uğratıldı Nice fidanlar Ülküsüne kurban olurken Zıpkın gibi koşardık hedefe omuz omuza Saygı ile eğilirdik bayrağa Vatan elden gidiyor Hardasın şimdi korkusuz yoldaş yürek Hilal uğrunda ölmek gerek Yüreğine aşk’ı yazdıranlar ya gelin, ya da bitin! Zafer Direniş ... Ülkü Şiirleri ... |