hasret
dün akşam gözlerim takıldı yine o çok uzaktaki batan güneşe
yine karanlık olacaktı sensizlik ateş olup yakacaktı yine halbuki sen içimdeydin bana benden daha çok yakındın peki içimi yakan gözlerimi yaşartan bu acı neydi cismini tanımlayamadığım tarifi imkansız bu duygunun adını hasret koydum karanlık gecelere sakladığım hasretimi kimselere söyleyemem çünkü buralar ıssız buralar çıldırtan gecelere mahkum ben seni usulca düşlerimde uyuturken karanlık odaların aydınlığa düşmeyen köşelerinde sana şiirler yaktım senden habersiz senden çok uzaklarda kimseler bilmez içimdeki seni ve karanlık geceleri yalnızlığım bazen öfke bazen özlem olur ve o sayfalar sen kokarsın gülüm her gece kalemimden dökülen hasret sözcükleri beyaz gelinlikli sayfalarla nikahlanı ve ben o nikahların tek şahidiyim |