ADINI KOYARLAR SENİN DE ÖLÜM
patlayıcılar kol saatine bakıyordu,
ben ise kendim olmaya çalışıyordum, kişiliğe ihtiyaç duymayan soylar arasında. cansız ve bize cevap veremeyen her varlığa, bir isim verebiliyorduk, ilgilenmiyorlardı onlar. masanın gözü yoktu, bez parçalarının arkasında aklı olan bizlerdik ve hafiyeler farkına varırdı, senin kadın kılığına girip gezdiğini. sevgilime koşarken zamanı mıydı, kol saatine bakmanın? |