BAHÇE
Sıcak yumuşak bir dokunuştu,
Ruhuma süzüldün usulca parmak uçlarımdan. Mavi bir ışık huzmesiydin, İçime yayıldı ışıltın... Gizli bahçeme aldım seni... Her zaman yanlızlığımı paulaştığım, Yaşamın zorluklarından kaçtığım, Huzur duyduğum bahçeme... Gözyaşlarımın oluşturduğu Şelalenin önünden geçtik. Yaban gülleri, menekşeler, sümbüllerin, Kokusu karşıladı seni. Başın döndü kokudan... Bülbüllerin sesi, şelalenin sesine karıştı Kalbimizin sesiyle yarıştı. Gönüllerimiz bir ellerimiz dolandı birbirne. Oturduk kamelyanın dibine. Konuştuk oradan buradan Neredeydin? dedin bu kadar zaman! Ancak geldim çok uzundu yolum. Yılların yorgunluğuyla ağırdı yüküm. Tut ellerimi bırakma. Geçmiş geçti, gelecek önümüzde. Aşkın sihriyle Yaşayacağımız mutluluğa dalalım. Kalan ömrümüzde var olalım... Ayşen Özkan 26-06-2009 |