Rüzgâr
Odamın kapsı açılır birden,
Sımsıcak gıcırtı meğerse rüzgâr… Uhrevi bir verâ sanki kabirden, Rüyayla iç içe seslenir yer yer. Rüzgâr çığlık rüya sarsar garibi, Dökülür yatağa, gece sönerken. Tüm varlık hasm olur,cin çarpmış gibi, Ondan mı yorgunum her sabah erken? Hep böyle bu bende öteden beri, Sihirli inilti, aşk imiş güya… Belki de uykuda gezen serseri, Ben O’na hasretim birde uykuya. . 17.08.09 Bursa Ömer Ekinci Micingirt |