GÜN DÖNÜMÜ
Gündüz gibi bir cesaret ruhumu kuşatan,
Ve babamın tabiriyle, “Deryadaki kuzucuklara” dalıvermek o an, Yine babamdan kalan tekneyle korkmadan... Gece ise tegirgin, Ve titreyen ruhumun sindiği in, evim... Ne mavisini görebildiğim deniz, Ne de beyazını görebildiğim dalgalar sevimli artık, Birisi aydın, diğeri karanlık... |